Αργοί ρυθμοί, αργές σκέψεις,
αργή τακτοποίηση.
Επιθυμία για ξενοιασιά
μα κάτι βαραίνει την ψυχή.
Το χθες, το προχθές, το σήμερα, το αύριο…
Συνθλίβουν την ανάγκη της χαράς.
Εξαφανίζουν την παραμικρή ύπαρξη γέλιου.
Ποιός δαίμονας στραγγίζει τη ζωή;
Ποιά φαντάσματα αλλοτριώνουν την πηγή
της ισορροπίας,
του θέλω; του είμαι; του μπορώ;
Ποιά δίχτυα απλωμένα
εγκλωβίζουν την ελπίδα;
Αρχή και τέλος, όλα ένα
Ολα μαζί και στο βάθος τίποτα
Μια αίωρη ανάγκη σκαλίζει
τις παιδικές μνήμες.
Εκεί, που ο άνεμος της ανεμελιάς
φυσούσε καθαρός και έπαιρνε μακριά
κάθε τι στενάχωρο…
Εκεί, θα βρεθεί η ουσία της συνέχειας
Εκεί, υπάρχει η αιτία και το αποτέλεσμα.
Φανερώνεται εκεί, η χροιά των κατάλληλων
λέξεων και πράξεων, εκεί υπάρχει η ανάσα…
Αθήνα, 30.7.2021
………………………………………………………………
Ritmos lentos, pensamientos lentos
asentamiento lento.
Deseo de despreocupación
pero algo pesa en el alma.
Ayer, anteayer, hoy, mañana…
Aplastan la necesidad de gozo
eliminan la más mínima existencia de risa.
¿Qué demonio drena la vida?
¿Qué fantasmas alienan la fuente?
del equilibrio,
¿de lo que quiero? ¿de lo que soy yo? ¿de lo que puedo?
Qué redes están extendidas
¿Atrapando la esperanza?
Principio y final, todo unido
Todo unido y de fondo nada.
Una nebulosa necesidad
excava recuerdos de la niñez.
Allí, donde el viento del descuido
estaba soplando limpio
y alejándose todo triste …
Allí se encontrará la esencia
de la continuidad.
Ahí está la causa y el efecto.
Allí se revela el tono de las palabras
y acciones apropiadas,
ahí está el respiro…
Atenas, 30.7.2021