Αγάπη χαμένη
Κάπως έτσι
Με τρεμάμενα χείλη
Με φτερούγισμα στην καρδιά
Γεννήθηκε η αγάπη μας.
Μα τη ζήλεψε ο άνεμος
Και την έσυρε στα κύματα.
Την αγκάλιασε η θάλασσα
Και τη βύθισε στο βυθό της.
Την πήραν τα δελφίνια
Και την πέταξαν στα ουράνια.
Την έπιασαν οι αετοί
Και την έκαναν κομμάτια…
Κάπως έτσι
Η ψυχή προσπαθεί
Τις πιέσεις ν αντέξει
Να μη χαθεί
Αυτή, η αγάπη.
Amor perdido
Algo así,
Con labios temblorosos
Con aleteo en el corazón
Nuestro amor fue nacido.
Pero el viento lo ha enviado
Y lo arrastró a las olas.
Lo abrazó el mar
Y lo hundió en su fondo.
De allí, lo tomaron los delfines
Y lo arrojaron a los cielos.
Lo atraparon las águilas
Y lo hicieron pedazos…
Algo así,
El alma intenta
Las presiones de resistir
Para que no será perdido
Esto, el amor.
Antonia Kyriakoulakou – 1.12.2012